انواع لایسنس متن باز

با استفاده از لایسنس متن باز با شرایطی خاص می‌توانید از یک نرم افزار استفاده کنید یا کد منبع نرم افزار را تغییر دهید اما همه‌ی این کاربردها در چارچوب مشخصی امکان پذیر است.

به عنوان یک توسعه دهنده نرم افزار که پروژه‌ای را از ابتدا شروع می‌کند آشنایی با لایسنس‌های متن باز برای تعیین نحوه استفاده دیگران از اهمیت زیادی برخوردار است البته شناخت این لایسنس‌ها برای کاربران نهایی نیز مهم است تا بتوانند با محدودیت‌های تعیین شده در مجوزهای متن باز آشنا شوند.

هر نرم‌افزار متن باز پس از عرضه قانون کپی رایت خواهد داشت اما بدون لایسنس کاربران متوجه نخواهند شد که چه چیزی مجاز و چه چیزی غیرمجاز است.

لایسنس متن باز با در‌ دسترس قرار‌ دادن بسیاری از پروژه‌ها باعث پیشرفت و ترقی مهندسی نرم افزار شده است. در این مقاله محبوبترین لایسنس‌های متن باز را معرفی خواهیم کرد.

• لایسنس‌ گنو (GNU License)
• لایسنس ام‌ آی تی (MIT License)
• لایسنس آپاچی (Apache License)
• لایسنس بی اس دی (BSD License)
• لایسنس عمومی اکلیپس (Eclipse Public License)
• لایسنس عمومی موزیلا (Mozilla Public License)
• لایسنس‌های هم ارز با دامنه عمومی (Public-Domain-Equivalent Licenses)

اگر می‌خواهید بر استفاده از نرم افزار خود مسلط باشید انتخاب لایسنسی که بتواند محدودیت‌های شما را اعمال کند ضروری است و لایسنس نرم افزار متن باز شفافیت را برای کاربران نرم‌افزار به ارمغان خواهد آورد.

نرم‌افزارهای متعددی وجود دارند که با استفاده از لایسنس متن باز به شما کمک می‌کنند تا نرم افزار خود را تولید کنید که برخی از نمونه‌های محبوب نرم افزار متن باز شامل سیستم عامل لینوکس و اندروید و مرورگر فایرفاکس هستند.

لایسنس‌ گنو یا GNU License : بنیاد نرم‌افزار آزاد (Free Software Foundation) چندین نسخه از لایسنس عمومی گنو را منتشر کرده است که توسعه دهندگان می‌توانند چهار نسخه از آن‌ها را در GitHub انتخاب کنند. نسخه 3.0 GPL (General Public Licence) از کاربران می‌خواهد که هرگونه تغییر در کد اصلی را اعلام کنند و کد اصلی را هنگام توزیع باینری‌های استفاده شده در کارشان با نرم افزار دارای لایسنس در‌ دسترس قرار دهند. همچنین این لایسنس ارتباط با لایسنس‌های دیگری مانند آپاچی را تسهیل می‌کند در حالی که نسخه 2.0 با این لایسنس‌ها سازگاری ندارد.

لایسنس ام‌ آی تی یا MIT License : لایسنس MIT را مؤسسه فناوری ماساچوست (MIT) منتشر کرده است. لایسنس MIT لایسنسی است که محدودیت‌های کمی دارد و سازگاری مناسبی در قسمت‌های مختلف توسعه نرم‌افزار از خود نشان می‌دهد. لایسنس ام‌آی‌تی همانند لایسنس آپاچی به توسعه دهندگان امکان می‌دهد که مجوز فرعی را شکل دهند.

لایسنس آپاچی یا Apache License : لایسنس آپاچی را بنیاد نرم‌افزار آپاچی (ASP) منتشر کرده است. با استفاده از این لایسنس ، توسعه دهندگان مجبور نیستند نسخه اصلاح شده کد منبع خود را با لایسنس اصلی منتشر کنند و از لایسنس دیگری به عنوان مجوز فرعی می‌توانند استفاده کنند.

لایسنس بی اس دی یا BSD License : پلتفرم GitHub به شما اجازه می‌دهد بین لایسنس‌های BSD یکی را انتخاب کنید که با نام‌های لایسنس BSD دو بندی ساده شده (FreeBSD) و BSD سه بندی جدید و بازبینی شده شناخته می‌شوند. لایسنس سه‌ بندی کاربران نرم افزار را در استفاده از نام نویسنده یا نویسندگان و مشارکت‌کنندگان برای تأیید محصولات یا خدمات محدود می‌کند.

لایسنس عمومی اکلیپس یا Eclipse Public License : لایسنس همگانی اکلیپس را Eclipse Foundation منتشر کرده است. این لایسنس توسعه دهندگان نرم‌افزار را ملزم می‌کند تا تغییرات ایجاد‌ شده در کد را منتشر کنند. این لایسنس به منظور کاهش الزامات سخت گیرانه‌ای طراحی شده است که توسعه دهندگان لایسنس‌های عمومی گنو با آن مواجه هستند.

لایسنس عمومی موزیلا یا Mozilla Public License : لایسنس عمومی موزیلا با نام اختصاری MPL نیز شناخته می‌شود و بنیاد موزیلا آن را نوشته است. لایسنس عمومی موزیلا می‌تواند با کد نرم افزار متن باز یا انحصاری ترکیب شود.

لایسنس‌های هم ارز با دامنه عمومی یا Public-Domain-Equivalent Licenses : لایسنس‌های هم ارز با دامنه عمومی به توسعه دهندگان اجازه می‌دهد از نرم افزارهای دارای کپی رایت بدون ذکر منبع یا سازگاری با لایسنس مبدا استفاده کنند.

منبع : موج داده