ناسا NASA سازمان ملی هوانوردی و فضا آمریکا

سازمان ملی هوانوردی و فضا (National Aeronautics and Space Administration) به اختصار ناسا (NASA) ، سازمانی مستقل در حکومت فدرال ایالات متحدهٔ آمریکا است که مسئولیت برنامه‌ریزی در حوزه‌ های برنامه فضایی کشوری و تحقیقات مکانیک پرواز و هوافضا را بر عهده دارد.

در زمان جنگ سرد و پس از پرتاب ماهواره اسپوتنیک-۱ توسط اتحاد جماهیر شوروی به فضا ، آمریکا به فکر ایجاد سازمان فضایی ملی خود افتاد و ناسا در ۲۹ ژوئیهٔ ۱۹۵۸ با امضای رئیس‌جمهور وقت آیزنهاور (Dwight D. Eisenhower) ، جای کمیته ملی هوانوردی آمریکا (NACA) را گرفت.

تاریخچه شکل گیری ناسا

از سال ۱۹۴۶ میلادی ، کمیته ملی هوانوردی آمریکا (NACA) هواپیماهای راکتی مثل Bell X-1 را مورد آزمایش قرار داده بود. با پرتاب ماهوارهٔ Sputnik 1 در ۴ اکتبر ۱۹۵۷ به فضا به عنوان نخستین ماهواره ، ایالات متحده توجه خود را به سمت شرکت در پروژه‌ های فضایی معطوف کرد.

در آن زمان کشورهای آمریکا، روسیه و هم‌پیمانان هر دو کشور درگیر جنگ سرد بودند و در آرزوی برتری جهانی نسبت به کشور دیگر بودند. پرتاب اسپوتنیک ۱ منجر شد که آمریکا به فکر ایجاد سازمانی مانند بنیاد ملی علوم ، کمیسیون انرژی اتمی ایالات متحده آمریکا و کمیته رایزنی ملی هوانوردی آمریکا بیفتد.

در ۲۵ نوامبر ۱۹۵۷ ، سناتور Lyndon B. Johnson جلساتی مبنی بر فضانوردی و فعالیت‌های موشکی آغاز کرد. این جلسات منجر بر این شد که مجلس سنای ایالات متحده آمریکا در ۶ فوریهٔ ۱۹۵۸ کمیته‌ای در مورد فضا و هوانوردی و با هدف تشکیل یک سازمان فضایی به ریاست لیندون جانسون تشکیل دهد.

از سوی دیگر، کنگره ایالات متحده آمریکا قصد داشت که John William McCormack را به ریاست سازمان فضایی آمریکا برساند. از آن‌جا که این سازمان ، فقط فعالیت‌های فضایی غیرنظامی را انجام می‌داد ، آژانس پروژه‌های پژوهشی پیشرفته دفاعی (DARPA) در فوریه ۱۹۵۸ برای توسعه فناوری‌های فضایی برای استفاده‌های نظامی به وجود آمد.

با امضای سند ملی هوانوردی و فضا در ۲۹ ژوئیه ۱۹۵۸ توسط آیزنهاور، ناسا رسماً تأسیس شد. یکی از مهم‌ترین عوامل ورود ناسا به رقابت فضایی با شوروی ، فناوری برنامه راکت آلمانی به رهبری ورنر فون براون (Wernher von Braun) بود که حالا در سازمان موشک بالستیک ارتش کار می‌کرد و این طرح را با طرح‌های پیشین دانشمند آمریکایی ، رابرت گدارد (Robert H. Goddard) ، ادغام کرده بود.

توماس کیت گلنان (Thomas Keith Glennan) به عنوان نخستین مدیر ناسا و هیو لاتیمر درایدن (Hugh Latimer Dryden) به عنوان معاون او برگزیده شدند و فعالیت رسمی ناسا از ۱ اکتبر ۱۹۵۸ آغاز شد.

ناسا کار خود را با موشک (North American X-15) آغاز کرد و هشت خلبان در این پروژه توانستند خود را به زیر مدار زمین گرد برسانند. نخستین ماهواره فضایی ناسا نیز (Explorer 1) بود که در سال ۱۹۵۸ میلادی به فضا پرتاب شد. در ۱۲ آوریل ۱۹۶۱ ، یوری گاگارین (Yuri Gagarin) اهل شوروی با فضاپیمای (Vostok 1) به فضا پرتاب شد و تبدیل به نخستین انسان فضانورد جهان شد.

حدود یک ماه بعد در ۵ مه ، آلن شپارد (Alan Shepard) با Mercury-Redstone 3 از پروژه مرکوری (Project Mercury) به فضا پرتاب شد و تبدیل به نخستین فضانورد آمریکایی شد. در ۲۰ فوریهٔ ۱۹۶۲ ، جان گلن (John Glenn) با Mercury-Atlas 6 به فضا پرتاب شد و در کمتر از ۵ ساعت ، ۳ بار پیرامون کره زمین گردش کرد و تبدیل به نخستین آمریکایی شد که پیرامون زمین می‌گردد.

پروژهٔ Project Gemini نیز دستاوردهایی مانند نخستین مانور مداری ، اتصال و پهلوگیری فضاپیما و نخستین راهپیمایی فضایی آمریکا به همراه داشت.

پس از پروژه Project Gemini ، ناسا پروژه آپولو را راه‌اندازی کرد که این پروژه یکی از شناخته‌ شده‌ ترین پروژه‌ های علمی تاریخ آمریکا و جهان بوده‌ است. در ۲۱ ژوئیهٔ ۱۹۶۹ ، نیل آرمسترانگ (Neil Armstrong) و باز آلدرین (Buzz Aldrin) در طول مأموریت آپولو ۱۱ (Apollo 11) بر کرهٔ ماه گام نهادند و تبدیل به نخستین انسان‌هایی شدند که بر ماه گام بر می‌دارند. در طی پروژه آپولو ، ۱۲ فضانورد مرد بر ماه گام نهادند.

پس از مأموریت آپولو ۱۷ (Apollo 17) که بازپسین سفر بشر به ماه بود ، دیگر پای هیچ انسانی به ماه نرسید. اسکای‌لب (Skylab) نخستین ایستگاه فضایی آمریکا بود. در سال ۱۹۷۵ ، ناسا و سازمان فضایی روسیه پروژه‌ای مشترک به نام پروژه آزمایشی Apollo–Soyuz Test Project انجام‌ دادند که این پروژه نخستین مأموریت فضایی بین‌المللی بود.

از سال ۱۹۸۱ تا ۲۰۱۱ ، ناسا پروژه‌ای به نام برنامه شاتل‌های فضایی را اجرا کرد. این پروژه شامل ۱۳۵ پرواز فضایی بود و فاجعه‌ های چلنجر (Space Shuttle Challenger) و کلمبیا (Space Shuttle Columbia) را هم به همراه داشت.

ناسا در ایستگاه فضایی بین‌المللی مشارکت دارد. به غیر از ناسا ، ۱۵ عضو دیگر که ۱۱ عضو از آن‌ها اعضای سازمان فضایی اروپا هستند ، در این پروژه بین‌المللی مشارکت دارند. افزون بر فضاپیماهای دارای سرنشین ، ناسا فضاپیماهای بدون سرنشینی را نیز مانند New Horizons و مریخ‌ نورد Curiosity به فضا پرتاب کرده‌ است.

منبع : wikipedia